3.2.6 Definitieve versus principiële vastlegging

• Definitieve vastlegging: het bedrag en de identiteit van de schuldeiser zijn bepaald;
• Principiële vastlegging: het bedrag en/of de identiteit van de schuldeiser is bepaalbaar en nog niet bepaald.

In het verbintenissenrecht wordt algemeen aangenomen dat aan de bepaalbaarheid van een verbintenis is voldaan als de overeenkomst voldoende objectieve elementen bevat waardoor het voorwerp kan worden bepaald zonder dat een nieuw akkoord tussen partijen nodig is (Cass. 13 juni 2005, AR S.04.0109.N) (bv. door verwijzing naar de prijzen van een gereglementeerde markt of door de bepaling door een derde). Als we die bepaalbaarheid ook hier doortrekken naar de identiteit van de schuldeiser of het bedrag van de verbintenis betekent dat die bepaalbaar zijn als er voldoende objectieve elementen aanwezig zijn in het verantwoordingsstuk ter staving.

In geval van overheidsopdrachten wordt, bij aanrekening op basis van een principiële vastlegging, aangenomen dat (cfr. de memorie van toelichting bij het VCO) de aan te gane verbintenis bepaalbaar is als de fase van het onderzoek van de offertes (aan de hand van de gunningscriteria voorzien in het bestek) minstens is bereikt, maar de gunningsbeslissing nog niet definitief is (bv. in afwachting van advies IF, wachttermijn na de gunning, enz.). Een loutere intentieverklaring zonder concreet engagement kan m.a.w. niet als een verbintenis worden beschouwd.

Ook voor een subsidie kan een principiële vastlegging worden genomen als aan de verbintenisrechtelijke eisen rond bepaalbaarheid is voldaan. Het principiële ‘recht’ dat wordt toegekend wordt uiteindelijk bepaald en ingevuld door toekomstige externe objectieve factoren die op het moment van de principiële toekenning nog niet vast staan of het voorwerp uitmaken van verder onderzoek. Een duidelijke beschrijving van het uitvoeringsprogramma of een specificatie van het project in relatie met het vast te leggen bedrag is vereist.